Witamy na stronie poświęconej poszerzaniu wiedzy w tematach którymi zajmuje się firma NOMAD. Postęp technologiczny w ostatnich czasach kroczy tak szybko, że czasem nawet specjaliści w danej branży mają kłopoty z nadążaniem w uzupełnianiu na bieżąco swej wiedzy. Dlatego też przekazanie jej osobom które spotykają się z tematem po raz pierwszy, to naprawdę duże wyzwanie. Nie piszemy podręcznika do „WSZYSTKIEGO”. Poruszamy tu tylko i wyłącznie te tematy o które nasi Klienci regularnie, lub często nas pytają. Tworząc tą stronę kierowaliśmy się przede wszystkim zasadą: „nie zanudzać” ! 🙂
Mamy nadzieję, że „Baza wiedzy” spotka się z Państwa uznaniem, a przybliżenie Państwu wiedzy na temat dostępnych technologii pozwoli Wam podejmować dobre decyzje przy doborze właściwych rozwiązań i sprzętu jeszcze przed dokonaniem jego zakupu.
Ilość danych przesyłana w trakcie rozmowy VoIP zależy od rodzaju używanego protokołu oraz od rodzaju tzw. kodeka uzgodnionego na początku sesji każdego połączenia. Każdy kodek posiada własne wymagania dot. pasma sieciowego, do których należy doliczyć rozmiary nagłówków pakietów. Oprócz wyboru prawidłowego kodeka w odniesieniu do posiadanej przepustowości, należy zagwarantować stabilność pasma wymaganego przez kodek. Niestabilne pasmo powoduje znaczne pogorszenie jakości rozmów i wzrost opóźnień. Jednak biorąc pod uwagę jak niewiele pasma potrzebuje VoIP dla poprawnego działania martwienie się tym problemem jest chyba niepotrzebne. Jedynym krytycznym miejscem w naszej sieci może być wyjście sygnałem VoIP w internet, ale tam najczęściej przesył danych za pomocą VoIP’u, jeśli wogóle jest, to jest śladowy. Poniżej przedstawiamy porównanie realnego zapotrzebowania na przepustowość łącza dla poszczególnych najczęściej stosowanych kodeków wykorzystywanych przez VoIP:
- G.711 – 107,2 kbps
- G.722 – 107,2 kbps
- G.726 – 75,2 kbps
- G729/G729A – 53,2 kbps
- G723/G723.1 – od 19,7 kbps do 20,8 kbps
- iLBC – od 27,7kbps do 36,8 kbps
Mając na względzie fakt, że najwolniejsze i bardzo rzadko już dziś spotykane łącze w naszych sieciach komputerowych ma przepustowość 10Mbps (1Mbps=1000kbps), standardowe to 100Mbps, a skutecznie jest ono już od kilku lat wypierane przez łącza 1Gbps (czyli 1’000’000kbps) martwienie się przepustowością łącza jest w zasadzie czynnością zbędną, a czas na to stracony lepiej przeznaczyć na spacer lub zabawę z bliskimi nam osobami (lub/oraz zwierzakami) na świeżym powietrzu 🙂
data publikacji – 14.06.2017r.
Poradnik dla osób które nie są informatykami, a podejmują decyzję zakupu switcha do swej sieci komputerowej.
A Panowie informatycy niech sobie idą poczytać coś innego 🙂
1. Co to wogóle jest switch?
Switch, inaczej zwany przełącznikiem, jest to urządzenie łączące różne sprzęty w jednej sieci komputerowej (np. laptop z drukarką lub serwerem, centralę telefoniczną z telefonem, komputer z internetem, czy kamerę CCTV z nagrywarką). Pełni on funkcję rozgałęźnika dla danych przesyłanych poprzez sieć. W każdej, tylko trochę rozbudowanej sieci, taki switch jest niezbędny. Od każdego gniazdka komputerowego w firmie idzie najczęściej do serwera pojedynczy kabel komputerowy. I gdzie w ten serwer wcisnąć np. 45 kabli ze wszystkich biurek? No właśnie. Po to potrzebne są nam switche.
2. OK, no to jaki switch mam kupić?
Wybór na rynku w zakresie liczby portów, modeli, producentów, a także wykonywanych przez taki sprzęt funkcji jest ogromny. Co wybrać? Dlaczego ten, nie inny? W kilku pytaniach dojdziemy do gotowej odpowiedzi. Odpowiedzi na poniższe pytania będą odpowiedzią co kupić. Jeśli kupowany switch ma spełniać jakieś bardzo wyszukane wymagania proponuję jednak skorzystać z wiedzy zaufanego kompetentnego informatyka, jednak w przynajmniej 90% przypadków uzyskana odpowiedź będzie tą właściwą.
3. Pytania i odpowiedzi:
- LICZBA PORTÓW w SWITCHU – ile sprzętów chcemy połączyć ze sobą w jedną sieć?
Odpowiedź poda nam absolutnie minimalną wymaganą ilość portów które powinien mieć nasz switch. Typowe ilości portów w switchu to: 5, 8, 16, 24, lub 48. - ZAPAS PORTÓW – czy przewidujemy w przyszłości rozbudowę sieci (o np. dodatkowy laptop)?
Zawsze warto mieć przynajmniej parę portów wolnych „w zapasie”. W tajemniczy sposób szybko zostają one zawsze wykorzystane 🙂 - AGREGACJA PORTÓW, STACKOWANIE czy UPLINK – czy nasz switch jest lub może być kolejnym w naszej sieci komputerowej?
Jeden switch, nawet o dużej ilości portów to czasem jest i tak za mało na nasze potrzeby. Wtedy trzeba kupić kolejny switch i połączyć je jakoś razem. Jak to robimy? Są trzy sposoby. Agregacja portów polega na możliwości połączenia dwóch lub więcej switchy za pomocą więcej niż jednego zwykłego kabla krosowego (patch cord). Zwiększa to przepustowość takiego połączenia pomiędzy dwoma switchami, jednak zabiera nam na te cele wolne porty. Jest także inna, dość stara opcja łączenia switchy w jeden mechanizm zwany stackowaniem. Polega ona na łączeniu switchy w jedną sieć za pomocą dedykowanych do tego specjalnych portów łączących magistrale obu switchy specjalnymi wielożyłowymi kablami. Jednak oba w/w rozwiązania pachną powoli „zabytkiem”, i generalnie są wypierane przez obecność w switchach specjalnych dedykowanych portów do tzw. UPLINKu. Warto więc pomyśleć o tym by nasz switch miał przynajmniej jeden (choć lepiej by było ich więcej) taki dodatkowy dedykowany szybki port 1Gbit lub szybszy (czyli o bardzo szybkiej transmisji) typu RJ45, SFP lub tzw. COMBO (czyli RJ45+SFP). UPLINK powoli wypiera wszystkie inne rozwiązania ze względu na swą prostotę, uniwersalność i kompatybilność pomiędzy różnymi sprzętami różnych producentów. - PRĘDKOŚĆ TRANSMISJI – z jaką prędkością powinny pracować porty w naszym switchu?
Typowa prędkość to 100Mbit czyli tzw. fast ethernet. Jednak powoli ten standard jest wypychany przez switche pracujące z prędkością 1GBit choć dla pracy biurowej nie ma specjalnie to większego uzasadnienia. Ale jakąś decyzję trzeba podjąć 🙂 „Szybciej” niestety oznacza „drożej”. - SWITCH ZWYKŁY, INTELIGENTNY, czy ZARZĄDZALNY – czy chcemy, aby nasza sieć była podzielona na grupy o różnych prawach dostępu do różnych informacji lub urządzeń? Np. by nasi klienci mieli wydzielony z naszej sieci bezpieczny dostęp do internetu, ale bez dostępu do naszego serwera z danymi? Czy chcemy mieć pełną kontrolę nad naszą siecią przy jednoczesnym zachowaniu szybkiej możliwości konfiguracji?
Switche dzielą się na zwykłe, inteligentne i zarządzalne. Switche zwykłe to proste urządzenia nie pozwalające na tworzenie grup uprawnieniowych. Są tanie, ale do prostych sieci zadowalające. Switche inteligentne (zwane także SMART) to bardziej złożone urządzenia mające już możliwości tworzenia w/w grup uprawnieniowych, dodatkowo pozwalają na podgląd tego co dzieje się w naszej sieci na poszczególnych portach. W ramach takiego switcha można tworzyć np. grupy komputerów nie mających ze sobą żadnego kontaktu mimo wpięcia ich w ten sam switch (tzw. VLAN – virtual lan). Switche zwane zarządzalnymi to zaawansowane urządzenia posiadające jeszcze więcej opcji, i możliwości konfiguracyjnych z których może skorzystać tylko wyspecjalizowany informatyk odpowiedzialny za kontrolę i bezpieczeństwo Państwa sieci. Jednak najczęściej switch inteligentny zabezpiecza wszystko co jest nam potrzebne, a jest wyraźniej tańszy niż switch zarządzalny. - PoE – czy podłączane do switcha urządzenia będą wymagały zasilania?
W specyfikacji technicznej tych urządzeń opisane to jest najczęściej jako „PoE” czyli „Power over Ethernet”. PoE to funkcja polegająca na przesyłaniu poza samymi danymi także zasilania do końcowego urządzenia (kamera, telefon, Wi-Fi Access Point itp.) Jeśli tak, to kupowany switch powinien być wyposażony w taką funkcję na tylu portach, na ilu będzie to konieczne. W tym przypadku warto zwrócić uwagę na moc jaką oferować będzie switch dla urządzeń PoE na każdym porcie osobno, i sumarycznie na wszystkich portach z PoE. Należy zawsze kupować switch o mocy większej niż sumaryczne zapotrzebowanie podłączanych urządzeń. Typowe obciążenie portu przez różne urządzenia wykorzystujące PoE nie przekracza ok 5 watów/port.
Odpowiedzi wystarczy zapisać na kartce, i rozpocząć poszukiwania dostawcy. Prosimy tylko pamiętać że „najtańszy”, to najczęściej nędznej jakości sprzęt. Wasza sieć musi być dobra i bezpieczna. Radzimy nie oszczędzać na takim sprzęcie. Powodzenia.
data publikacji – 12.06.2017r.
PoE – opis standardów i szczegóły techniczne dla ciekawskich
W specyfikacji technicznej większości urządzeń wykorzystujących „PoE” czyli „Power over Ethernet” temat ten jest nie opisywany, poza wymogami dot samego PoE. Ten poradnik ma na celu uczynienie tematu prostym i zrozumiałym. Jest to funkcja polegająca na przesyłaniu kablem LAN w standardzie RJ45 poza samymi danymi także zasilania do końcowego urządzenia (kamera CCTV, telefon ethernetowy, Wi-Fi Access Point itp.)
Zacznijmy od tego że PoE generalnie powinno być podawane przez switch, a nie przez dedykowany zasilacz. Dlaczego?
- dodatkowy zewnętrzny zasilacz nie daje możliwości zasilania awaryjnego na czas braku prądu (no chyba że ma własny UPS :-),
- takie zasilanie często wymaga dodatkowo zastosowania adaptera „wstrzykującego” zasilanie w kabel komputerowy,
- więcej urządzeń to większe prawdopodobieństwo awarii,
- w/w adapter to dodatkowe złącza na kablu, co zwiększa rezystancję kabla obniżając parametry łącza,
- adapter wprowadza dodatkowy „słaby punkt” sieci grożąc kłopotami na stykach.
A teraz plusy (bo minusów nie ma) stosowania switch’y z PoE:
- transmisja zasilania i danych poprzez jeden przewód zmniejsza koszty okablowania i instalacji,
- gwarantowany minimalny zasięg to 100m przy użyciu odpowiedniego okablowania,
- wysokie bezpieczeństwo dzięki transmisji niskim napięciem oraz procedurom badania łącza i urządzenia,
- zabezpieczenia przed podłączeniem napięcia do urządzeń niezgodnych ze standardem,
- łatwość i prostota instalacji,
- wsteczna kompatybilność ze starszymi wersjami zasilania via PoE.
Kupowany switch powinien być wyposażony w funkcję PoE na tylu portach, na ilu będzie to konieczne. W tym przypadku warto zwrócić uwagę na moc jaką oferować będzie switch dla urządzeń PoE na każdym porcie osobno, i sumarycznie na wszystkich portach z PoE. Należy zawsze kupować switch o mocy większej niż sumaryczne zapotrzebowanie podłączanych urządzeń. Typowe obciążenie portu przez różne urządzenia wykorzystujące PoE nie przekracza 5 watów/port.
| Klasa | Moc wyjściowa zasilacza (W) | Moc urządzenia końcowego (W) |
| 0 | 15,4 | 0,44 -12,95 |
| 1 | 4,0 | 0,44 – 3,84 |
| 2 | 7,0 | 3,84 – 6,49 |
| 3 | 15,4 | 6,49 – 12,95 |
| 4 | 30 | 12,95 – 25,5 |
Standard PoE został zoptymalizowany pod kątem bezpieczeństwa użytkowania. Oprócz bezpiecznego zakresu napięć, urządzenia muszą komunikować się według ustalonych procedur. Dzięki takiej komunikacji możliwe do ustalenia jest faktyczne zapotrzebowanie na moc z dokładnością do 1.11W. Urządzenie zasilające co określony czas przesyła informację na temat zapotrzebowania na moc. W 2003 r. organizacja IEEE ustanowiła standard zasilania PoE 802.3af, który został zmodernizowany w 2009 r. do standardu 802.3at. Rozróżnia on typ pierwszy (wcześniejszy 802.3af) i typ drugi o maksymalnej przesyłanej mocy 30W. Daje on możliwość prawie dwukrotnego zwiększenia mocy zasilanych urządzeń. Dzięki temu kamery z mocnymi oświetlaczami podczerwieni, mocno rozbudowane telefony IP z wielkimi wyświetlaczami i kamerami, czy drukarki sieciowe można zasilać po skrętce typowym kablem komputerowym.
| Cecha/standard | 802.3af (802.3at typ 1 ) | 802.3at typ 2, czyli pełne mocy POE+ 🙂 |
| Moc wyjściowa zasilacza (W) | 15.4 | 30* |
| Minimalna moc dostępna dla urządzenia końcowego (W) | 12.95 | 25.5* |
| Napięcie wyjściowe zasilacza (V) | 44-57 | 50-57 |
| Napięcie dostępne dla urządzenia końcowego (V) | 37-57 | 42.5-57 |
| Maksymalny prąd (mA) | 350 | 600 |
| Kompatybilne standardy sieci | 10BASE-T, 100BASE-TX oraz 1000BASE-T | 10BASE-T, 100BASE-TX oraz 1000BASE-T |
| Zasięg gwarantowany (m) | 100 | 100 |
| Okablowanie | Skrętka min. kat. 3 | Skrętka min. kat. 5 |
*Niektóre firmy stworzyły implementację standardu wykorzystując do przesyłu zasilania 4 pary (np. UPoE firmy Cisco zwane też PPoE). Pozwala to zwiększyć maksymalną moc wyjściowa z zasilacza do 60W, co daje 51W dostępnych dla urządzeń zasilanych (maksymalna strata mocy na linii 100m to 9W). Warto też wspomnieć, że pojawiają się już urządzenia którym wystarcza napięcie zasilania na pułapie 24V, jednak należą one do rzadziej spotykanych.
Schemat połączeń zasilania w switchu z PoE (kolor żółty to typowe PoE, fioletowy to opcjonalne dodatkowe PoE):
OPIS STANDARDÓW PODAWANIA ZASILANIA:
A. Alternative A zwane też End-span.
Standard ten wykorzystuje tylko dwie pary, z czterech par skrętki komputerowej. To piny (styki w gnieździe RJ45) 1 i 2, oraz 3 i 6. Pary te wykorzystywane są jednocześnie do transmisji danych i zasilania. Pozostałe dwie pary pozostają wolne. Ponieważ Ethernet oparty na skrętce używa różnicowego przesyłania sygnałów w każdej parze, to metoda ta nie powoduje zakłócania transmisji danych.
B. Alternative B zwane też Mid-span – stare najbardziej popularne typowe PoE.
Ten standard do zasilania wykorzystuje dwie pozostałe wolne pary, czyli piny 4 i 5 oraz 7 i 8. Ułatwia to rozwiązywanie ewentualnych problemów z zasilaniem przez rozdzielenie przewodów/pinów do transmisji danych z przewodami/pinami zasilającymi.
C. UPoE zwane też 4PPoE.
Tu wszystkie cztery pary skrętki używane są do zasilania podłączonego urządzenia. W standardzie Gigabit Ethernet i szybszych wszystkie cztery pary skrętki wykorzystywane są do transmisji danych, więc zastosowane jednocześnie tryby Alternative A i Alternative B przekazują energię przez pary skrętki, którymi przesyłane są również dane. Pozwala to zastosować wyższą moc do zasilania takich urządzeń jak kamery PTZ, wysokowydajne punkty dostępu sieci bezprzewodowych czy nawet do ładowania baterii w laptopach.
Dodatkowo, poza wyżej wymienionymi technikami przekazywania energii, standard IEEE PoE zapewnia komunikację między urządzeniem zasilającym (ang. Power Sourcing Equipment – PSE) a urządzeniem zasilanym (Powered Device – PD). Ta komunikacja pozwala wykryć źródłu zasilania obecność zgodnego urządzenia i umożliwia urządzeniu zasilanemu i źródłu wynegocjowanie wymaganej lub dostępnej mocy.
Poniżej prezentujemy przykład zastosowania PoE w systemowych telefonach stacjonarnych marki Panasonic. Dzięki wbudowanemu w telefon switchowi zasilanemu z tego samego PoE z którego korzysta telefon pojedyncze łącze LANowe wyposażone w PoE obsługuje przesył danych z i do telefonu, oraz do komputera na biurku docelowego użytkownika. Takie rozwiązanie likwiduje wymóg prowadzenia dodatkowego kabla do telefonu oraz niezależnie do komputera jednocześnie eliminując stosowania dodatkowych zasilaczy do telefonu i switch’a. Korzyści? Brak zbędnych zasilaczy zajmujących gniazdka sieciowe, mniej kabli na i koło biurka, jedno awaryjne zasilanie dzięki któremu nawet jak nie ma prądu to sieć i urządzenia dalej działają, a do tego wychodzi to taniej 🙂
Należy zaznaczyć, że pasywne PoE jest niezgodne ze przyjętym standardem i z wielu wyżej wymienionych powodów nie jest zalecane przy realizacji profesjonalnych sieci.
data publikacji – 12.06.2017r / uzupełnienia – 11.09.2019r.
ISDN, VoIP SIP, VoIP H323, czy stara linia analogowa PSTN – co jest najlepsze jako linia miejska w naszej centrali?
Odpowiedź wcale nie jest taka prosta 🙂 Należy zacząć od zadania sobie pytania: „Jakie mam wymagania co do mej łączności z światem”. Jeśli ma to być łączność niezawodna, o doskonałych parametrach przesyłowych czyli nie deformująca dźwięku i bez chwilowego rwania łączności, nadająca się tak do rozmów jak i transmisji danych (modemy, faksy), i co też bardzo ważne, a cichcem pomijane przez operatorów – szybko łącząca, i nie wprowadzająca zakłóceń przy sterowaniu z użyciem DTMF (wybieranie tonowe) to wybór jest prosty:
♦ ISDN (ang. Integrated Services Digital Network, czyli sieć cyfrowa z integracją usług)
Według nas to bezdyskusyjny nr 1 pod każdym względem. Jest ona dostępna w dwóch wersjach o różnej przepustowości 2B+D (zwane też BRA lub BRI) oraz 30B+D (zwane PRI, lub PRA). Dostępne formy konfiguracji takiego łącza, na czele z usługami MSN i DDI zadowolą każdego, nawet bardzo wymagającego użytkownika. Jest tylko jedno „ALE”. Należy wymusić na dostawcy łącza by oferował łącze „czyste” od hosta do abonenta, a nie pracujące na jakichś tzw. przejściówkach pracujących na bazie internetu. Jeśli nie będą czyste, nie ma sensu inwestować w tą technologię. W takiej sytuacji warto wybrać jako alternatywę dla ISDN’u zwykłe łącza PSTN czyli stare sprawdzone analogowe łącza telefoniczne. Nie VoIP, a właśnie stary dobry PSTN. Bo to dobra stabilna komunikacja. Nawet jeśli wychodzi drożej. Niestety ostatnio operatorzy telefoniczni zaczynają uciekać od ISDN’u, bo jest to technologia wymagająca co do jakości i stosowania specjalnego sprzętu by świadczyć takie usługi. Ale warto się o to „bić” jeśli potrzebujemy takiego łącza w naszej firmie 🙂
♦ PSTN (Public Switched Telephone Network) – czyli zwykła linia analogowa
To najstarsza forma łączności, ale o bardzo dobrych parametrach, niskiej cenie utrzymania, i nie wymagająca dodatkowych nakładów na kupno sprzętu obsługującego najnowsze technologie. Jednak MUSI być to łącze „czyste”, tak jak w wypadku ISDN’u. To bardzo ważne. Inaczej nie osiągniemy właściwych parametrów łącza, i np. faksa nie prześlemy takim łączem, a i łączenie będzie trwało nieco dłużej. Wielu operatorów oferuje sygnał PSTN, ale pochodzący z transmisji via VoIP, i to VoIP SIP. Tylko abonentowi oferuje sygnał już przekonwertowany. To jakaś pomyłka, i brak szacunku do Klienta. Warto o tym wiedzieć by nie dać się oszukać operatorowi.
Jednak operatorzy telefoniczni knując i kombinując jak wydać mniej, a zarobić więcej, cichcem wepchnęli na rynek łączność internetową. Ma ona mnóstwo zalet, ale też i tyle samo, jeśli nie więcej wad. Nie znaczy to, że to samo zło, ale trzeba być świadomym pewnych ograniczeń zanim wyda się parę złotych na wprowadzenie u siebie takiej technologi. Przy czym pieniądze to jedno, ale źle pracująca linia telefoniczna w firmie, to metoda na jej zabicie, a tego nikt by chyba sobie nie życzył. Dlatego trzeba ją wprowadzać ostrożnie. Nad łącznością internetową pracowano już od dawna. Problemem jest medium, które z natury swej konstrukcji „oferuje” opóźnienia, zaniki w przesyle danych, i – co rzadko jest brane pod uwagę, a w niektórych miejscach jest to niedopuszczalne – bez prądu niestety nie działa. Naukowcy pracując nad tymi przypadłościami już wiele lat temu opracowali taką formę transmisji która gwarantowała prawie to samo co łącze analogowe. Nazwano to protokołem H323. Jednak tu wchodzimy na grunt wymagający nowoczesnego sprzętu i technologii. A to oznacza że musimy zainwestować w urządzenia które sobie z tym poradzą. Dzięki upowszechnieniu się technologii VoIP (Voice over Internet Protocol) ilość sprzętu obsługująca ten rodzaj transmisji telefonicznej wyraźnie wzrosła w ostatnich latach, a ceny na taki sprzęt wyraźnie zeszły w dół do akceptowalnych wartości. Gdyby zależałoby nam na niskiej cenie połączeń, w niektórych przypadkach nawet bezpłatnej, połączeniu nowoczesnych technologii pozwalającej połączyć naszego smartfona z naszą centralą telefoniczną, podłączeniu telefonu wewnętrznego z pracy w naszym domu do pracy zdalnej, przesyle sygnału do naszego telefonu w pracy po kablu na którym już działa nasz firmowy komputer, i wielu innych jeszcze gadżetach technologicznych, postawiłbym na VoIP, i jeśli się da, to na protokół H323.
♦ TELEFONIA INTERNETOWA VoIP H323
To rodzaj łączności internetowej z użyciem transmisji TCP-IP czyli tzw. bezstratnej, czyli niedopuszczającej do utraty ramek z danymi. Dodatkowo nie wymaga postawienia jakiegokolwiek serwera usługi, czyli pozwala on na łączenie dowolnych adresów internetowych nawet bez użycia centrali telefonicznej. Transmisje danych przy pomocy faksa czy modemu też nie są problemem. Niestety łączność przy pomocy H323 ma niestety też swą ciemniejszą stronę, ze wzgl. na wymagane od H323 możliwości konfiguracji, jest droga jeśli chodzi o niezbędny do takiej łączności sprzęt. Cwani operatorzy szybko zdali sobie z tego sprawę, i w moment znaleźli rozwiązanie. Wyszukali sobie „w necie” protokół napisany przez „internetowców” do przesyłu fonii w programach typu czat. Prosty protokół chodzący na transmisji poprzez UDP czyli dopuszczając straty w fonii, mający opóźnienia, i przesyłający dźwięk w sposób mocno okrojony. Obowiązywała tylko jedna zasada – „ma działać”, nie ważne jak, byle dało się pogadać. Protokół SIP.
♦ TELEFONIA INTERNETOWA VoIP SIP
To nie powinno wogóle powstać, ale pieniądz rządzi światem. SIP nieformalnie funkcjonował już dobrych kilka lat, a ciągle nie był oficjalnie standaryzowany i oficjalnie przyjęty jako obowiązujące normy w świecie telefonii. Jednak masowe parcie wszystkich telewizji kablowych oraz tzw. operatorów internetowych sprzedających swe usługi telekomunikacyjne za pomocą protokołu SIP na całym świecie zmusiły w ostatnim czasie rynek telekomunikacyjny do zaakceptowania protokołu SIP jako oficjalnego i standaryzowanego. W zasadzie polegało to tylko na zaakceptowaniu stanu już istniejącego 🙂 I dobrze, że tak się stało. Bo wreszcie wiadomo czego można wymagać, a produkowany przez różnych producentów sprzęt zaczął być ze sobą kompatybilny. Aktualnie SIP stał się podstawową formą łączności internetowej. Ma zastosowanie w przypadku, gdy Klientowi szczególnie zależy na mobilności, oraz niskich kosztach utrzymania, natomiast jakość połączeń nie jest priorytetem – wystarczy, że będzie zadowalająca. Niektórzy producenci dbający o swą markę modyfikują swe urządzenia w taki sposób by omijać przypadłości protokołu SIP. Do takich firm należy Panasonic. Dzięki zastosowanym technologiom udało się temu koncernowi wydusić z protokołu SIP tyle ile się da, a gdy się więcej nie daje, to obchodzi pewne wady tego protokołu stosując własne rozwiązania, lecz zachowując kompatybilność z innymi urządzeniami.
I to by było na tyle. Wyboru trzeba dokonać samemu. Nasze rozwiązania oparte o urządzenia marki Panasonic są idealnymi platformami, jeśli chodzi o zaspokojenia aktualnych i przyszłych potrzeb komunikacyjnych. Oprócz technologii SIP – nowoczesnej, szybkiej, ale niestety stratnej, mają możliwość działania w technologii gwarantującej bezstratne przesyłanie pakietów (H.323), PSTN i ISDN. Ta funkcjonalność powoduje, że urządzenia marki Panasonic są jednymi z najlepszych na świecie. Jeśli jesteś zainteresowany, zapraszamy do kontaktu z nami.
Data publikacji: 1.10.2016r.
KRÓTKI PORADNIK
jak niezbyt przyjaznego nam Windows 8, czy 10 przerobić za darmo na zrozumiały Windows 7 lub XP
W Twym nowym komputerze masz nowy „Windows” który Cię irytuje? Obce menu, nie wiadomo co i gdzie jest? Nie mówiąc już o tzw. kafelkach? 🙂 Nie martw się. Pomożemy Ci za darmo przerobić sobie nowy interface „Windows” na zrozumiały, znany Ci od lat interface z „Windows 7” lub „Windows XP”. Oczywiście bez utraty czegokolwiek z nowego systemu operacyjnego. Temat dla laika może wydawać się dość skomplikowany, ale wystarczy zainstalować dostępny za darmo (licencja freeware) na naszej stronie mały programik, który w moment (po zaznaczeniu odpowiednich opcji) przywróci klasyczną kompozycję menu START i wiele innych brakujących nam w nowym Windows detali.
Program Classic Shell to zestaw najważniejszych funkcji i dodatkowych wtyczek, które były dostępne w poprzednich wersjach systemu operacyjnego Windows, a które w nowych Windows usunięto lub zmieniono. Instalując ten program, oprócz wyżej wspomnianego menu Start, możesz przywrócić klasyczny wygląd Eksploratora Windows, przeglądarki Internet Explorer, oraz wiele innych funkcji których brak w nowym systemie.
Oczywiście wszelkie opcje możesz dowolnie włączać lub wyłączać wedle własnego uznania. Poniżej zamieszczamy screenshot okna konfiguracyjnego programu Classic Shell. Choć jest tam dostępne wiele opcji, nie powinno być za dużo problemu z ustawieniem tego co potrzebne. Drugi obrazek to Windows 10 z menu z Windows XP. Każdą linijkę menu można tam włączyć/wyłączyć, lub też dodać nowe wedle własnych potrzeb 🙂
 |
|
Aby pobrać program kliknij tutaj » Następnie zainstaluj go i poświęć chwilę na jego konfigurację. Program ma polski interface więc nie powinno być problemu w zrozumieniu co i gdzie należy kliknąć by przerobić „to czy tamto” 🙂 Życzymy powodzenia mając nadzieję, że rozwiązaliśmy kolejne Państwa problemy. I to za darmo.
Zapraszamy do współpracy.
Sieciowanie central i technologia „One-Look Networking”
Sieciowanie to usługa dedykowana przedsiębiorstwom posiadającym oddziały rozlokowane w różnych lokalizacjach oraz/lub tzw. pracowników „zdalnych” czyli pracujących w domu lub w terenie. Usługa ta polega na połączeniu jednej, lub wielu central/serwerów telefonicznych wraz z tzw. sprzętem wyniesionym (czyli zamontowanym w wielu lokalizacjach) w jeden system.
Dzięki technologii „One-Look” Panasonic’a dla administratora systemu całość od strony sprzętu jest tzw. jednym organizmem. Po zalogowaniu do głównej centrali Administrator zarządza całą siecią jak jedną centralą. Dla zwykłych użytkowników wewnątrz systemu także cała infrastruktura sprzętowa jest widoczna jako jedna sieć. W ramach systemu jego użytkownicy (nawet umiejscowieni za granicą) mogą używać jednolitej skróconej numeracji telefonicznej dla numerów wewnętrznych, a łączność odbywa się bezpłatnie. Dlaczego? Bo medium łączącym wszystkie elementy sieci jest internet.
Telefony stosowane w takim systemie mogą być dowolnego rodzaju. Począwszy od typowych analogowych, przez telefony systemowe, telefony typu VoIP (SIP, H323), GSM, aż po własne bezprzewodowe sieci dla telefonów typu DECT i DECT GAP idealne np. do hal produkcyjnych lub dla pracowników mobilnych (np. magazynier).
Sieciowanie to wygoda i prostota rozwiązania. To poszerzony dostęp do pracowników „mobilnych” poprzez darmowe aplikacje instalowane w telefonach komórkowych GSM, a także chyba najważniejszy, bardzo oczekiwany efekt ekonomiczny wdrożenia tej usługi – bezpłatna komunikacja pomiędzy wieloma lokalizacjami danej firmy, dająca dodatkowo możliwość uruchomienia coraz bardziej popularnych tanich stanowisk pracy dla osób pracujących zdalnie np. w domu.
Dziękujemy za uwagę, i zapraszamy do współpracy.